| Project | Thermografie als graadmeter van de gebouwschil: richtlijnen voor kwalitatieve en kwantitatieve analyse |
| Doel | Opstellen van een praktische handleiding voor het gebruik van een thermografische camera en de interpretatie van de beelden |
| Doelgroep | adviesbureaus, aannemers, architecten, producenten van bouwmaterialen |
| Duurtijd | 01/10/2013 – 30/09/2015 |
| Projectpartners |    |
| Financiële ondersteuning |  |
THERMOGRAFIE VANDAAG
De energieprestatie van gebouwen is zowel bij nieuwbouw als bij renovatie niet meer weg te denken. Thermische camera’s of infraroodcamera’s zijn breed inzetbaar en bieden een ongekend potentieel om de energieprestaties in situ te evalueren: in een oogopslag worden de oppervlaktetemperaturen van een gebouwdeel getoond en kan men afleiden waar warmteverliezen optreden. Zo kunnen zij ingezet worden ter controle van de uitvoeringskwaliteit en voor de analyse van eventuele schadegevallen. Enkele van de vele mogelijke toepassingen zijn de evaluatie van vochtproblemen, het opsporen van thermische bruggen en luchtlekkage en het detecteren van een volledige spouwvulling bij na-isolatie. Dit project zal zich focussen op de inzetbaarheid van thermografie als tool voor de analyse van een gebouwschil: wat zijn de mogelijkheden en eventuele beperkingen? Worden bepaalde toepassingen nu nog over het hoofd gezien?
COMPLEXITEIT EN INTERPRETATIE
Infraroodopname’s geven op een snelle manier inzicht in de thermische toestand van een gebouwdeel en genereren onmiddellijk de oppervlaktetemperatuur, wat een groot potentieel biedt bij de inspectie van de energieprestatie van bestaande woningen. Toch is voorzichtigheid geboden bij zowel het maken van de beelden als de analyse van de foto’s. Enerzijds zijn er vele externe invloedsfactoren die het uiteindelijke beeld beïnvloeden zoals bijvoorbeeld de weersomstandigheden, het vochtgehalte en de hoek waaronder de foto is genomen. Anderzijds kunnen bijvoorbeeld door instellingen van de temperatuursschaal de foto’s plots een heel ander uitzicht krijgen, wat (ongewild) kan leiden tot verkeerde conclusies. Daarnaast is de oorzaak van de zichtbare temperatuursverschillen niet steeds eenvoudig te achterhalen en is het onduidelijk hoe men variaties in temperatuur kan toewijzen aan specifieke aspecten zoals isolatiekwaliteit, thermische traagheid, luchtlekkage, reflectie… Er is een gebrek aan bruikbare richtlijnen en procedures om een thermografische analyse concreet uit te voeren, wat het moeilijk maakt om tot betrouwbare en vooral eenduidige conclusies te komen. Bijgevolg is er nood aan concrete instructies, in de vorm van een praktisch werkbaar document dat door de gebruikers gehanteerd kan worden om ondubbelzinnige bevindingen te garanderen.